PENGIKUTKU.

Monday, July 5, 2010

Kenapa Diungkit Lagi?

Aku pelik sangat2, kenapa mesti diungkit kisah lama? kisah yang dah lama berlaku. dah tiga tahun perkara tu berlaku. kenapa diungkit lagi? harus ker? perlu ker? aku pun tak faham lah. kisah lama jangan lah diungkit lagi, aku dah lama lupa. tak kan nak aku ingat balik kisah tu?.

Aku tahu sebab kisah tu la, aku jadi perhatian semua sedara2 aku. tapi jangan la diungkit lagi. tak kan la sampai aku dah mati pun kena ungkit lagi kisah tu?. Aku paling tak suka bila ader sedara2 aku tanya pasal kisah tu. aku tahu dulu aku nie nakal, degil, jahat sume la dekat aku. tapi sekarang aku dah lain, aku nak berubah jadi lebih baik.

Aku dah tak nak ingat lagi kisah tu. sebab kisah tu la sampai sekarang bapak aku dah tak percaya dekat aku. sebab kisah tu jugak, sume orang benci dekat aku. tapi bukan aku yang salah, aku hanya ikhlas menyayangi hati itu. tapi hati itu jugak yang menghancurkan hidup aku. hati itu jugak yang menjauhkan aku dengan keluarga aku. Saat itu sangat pedih dan terseksa sangat2. hanya aku yang tanggung sendiri.

Tapi sampai sekarang kisah tu jugak yang selalu diungkit. kisah tu jugak yang selalu sedara aku bualkan. kisah tu jugak yang selalu menyakitkan hati aku. tak payah la nak ungkit lagi, aku dah jauh sangat dengan hati tu. aku dah tak heran dengan hati tu. aku dah tak rindu dengan hati tu. aku dah tak jumpa dengan hati tu. so, kenapa la korang nak ungkit lagi? ader ker aku kacau hati tu lagi? ader ker aku cari2 hati tu lagi? tak ader kan. aku tak pernah cari hati tu lagi!!! tapi kenapa dorang ungkit lagi!!!

Aku nak jew cakap dengan bapak aku. pak, akak dah tak cam dulu lagi, akak dah tak degil2 lagi, akak dah tak jahat lagi, akak dah tak nakal2 lagi. akak nak jadi baik, akak nak duduk rumah je, akak nak jadi macam adik. akak dah lupa kisah lalu tu. bapak jangan nak ungkit2 lagi. bapak jangan nak marah2 akak lagi pasal kisah tu. kisah tu dah lama pergi dalam hidup akak!!! bapak jangan ingatkan akak lagi. akak dah lupa sume tu.

Setahu aku, antara adik-beradik aku, aku la yang paling degil. aku selalu bergaduh dengan bapak aku. jiwa aku memberontak. memang aku lembut, tapi jiwa aku meronta2. itu yang aku rasa. kisah tu yang buat aku jadi macam nie. dari seorang yang baik, aku jadi seorang yang lupa diri. ini semua sebab hati tu. aku lupa semua nya. lupa kawan2, lupa keluarga dan lupa semua sekeliling aku. pernah kak yang cakap, aku macam kena buatan orang. tapi aku tak percaya!!!

Sebab kisah tu la. tapi kenapa mesti diungkit lagi? biar la kisah tu berlalu pergi, jauh jangan kembali. aku dah lupa semua pasal kisah tu. tapi sekarang kisah tu jugak yang jadi bualan orang. tutup la mulut tu cikit wahai makcik2 ku. aku rimas la dengan kisah tu. kalau aku menjawap korang cakap aku kurang ajar. tapi bila aku senyap, muka korang mencebik dekat aku. aku tahu lah korang lagi tua dari aku. tapi kadang2 tu, cuba la korang pikir dulu. 

Cuba makcik2 pikir, kalau benda tu jadi dekat anak makcik2. apa yang makcik rasa? sama tak apa yang aku rasa bila makcik2 mengata aku depan2 muka aku? makcik2 tak rasa malu ker? seriously, aku malu dengan kisah tu!! tapi jangan la menjatuhkan air muka aku depan cousin2 aku. aku dah malas nak dengar kisah tu. kenapa la makcik2 selalu ungkit kisah tu.

Aku nak jew panggil hati tu mengadap muka semua makcik2 aku. aku nak cakap yang aku tak jumpa lagi hati tu. aku tak keluar lagi dengan hati tu. aku tak kisah lagi dengan hati tu!! peduli apa aku dengan hati tu. aku boleh hidup lagi sampai sekarang kalau hati tu tak ader. hati tu kan dah ader cinta yang lain. so, nak wat apa aku jadi macam dulu lagi. mengharap pada buah yang tak akan gugur sampai bila2!!! argghh, aku memang tak nak ingat lagi kisah tu.

Kenapa la korang makcik2 suke ingatkan aku erk? setiap kali aku pergi majlis kahwin, majlis pape la dengan korang. mesti korang ungkit kisah lalu. mesti korang terintai2 aku. mesti korang tercari2 aku. korang memang suke sakitkan hati aku. pernah ker aku kacau hidup korang?? pernah ker aku tanye pasal korang? pernah ker aku sibuk2 pasal korang? aku pun tak faham dengan makcik2 aku!!!

Aku tak suka ungkit kisah lama. kata orang tak baik kita terkenang kisah lama. so, takkan makcik2 nak aku kacau hati tu lagi? korang nak sangat ker tengok aku macam dulu? korang suka la bawa mulut tu. jaja cite aku kat mana2 korang suke. benda dah lama lah. dah 3 tahun. biar la aku nak hidup aman cikit. bagi la aku peluang nak ubah hidup aku!! korang yang dengki sangat dengan aku nape? aku tak pernah dengki dengan hidup korang!! 

Aku harap pasnie, jangan la makcik2 ungkit lagi kisah tu. kalau ungkit juga aku memang tak akan diam jew. biar la korang nak cakap aku nie kurang ajar. aku pun ader hak nak pertahankan diri aku. takkan nak biar orang hina2 aku. kalau dulu, aku senyap jew, tapi sekarang aku dah malas nak senyap!! aku bukan budak2 lagi. bukan 3 tahun yang dulu. aku dah dewasa. dah boleh pikir apa yang terbaik untuk diri aku!! 

p/s :- kepada makcik2 kepochi tu, aku harap korang jangan la ungkit kisah tu lagi!!!


No comments:

Post a Comment