Aku rasa diri aku gedik lah
Tapi aku gedik dengan orang yang rapat jew
Kalau orang yang aku baru kenal
Aku tak kan mengedik dengan dia.
Ingat aku nie apa?
Lepas nie aku dah malas nak gedik dengan dia.
Seriously, aku dah malas
Aku anggap dia orang yang rapat dengan aku
Tapi rupa-rupanya tidak!!!
Dia just boleh kawan jew.
Lepas nie tak boleh luah apa yang aku rasa
Hal-hal peribadi lagi lah tak boleh luah.
Lepas nie jangan harap aku nak rapat lagi
Cukup lah lepas apa yang aku kena
Memang aku dah tak heran
Lantak dia lah,
Time susah dulu, aku lah tolong dia.
Tapi sebab kata-kata tu,
Aku dah malas nak ambik kisah
Lantak dia lah nak buat apa
Lantak dia lah nak jadi apa
Aku dah malas,
Aku tak nak gaduh dengan orang
Itu bukan sikap aku
Biar dia cakap macam-macam pasal aku
Biar dia perli aku pasal hal tu
Aku dah tak kisah!!!
Kalau aku nak mengedik pun,
Suka hati aku lah.
Tapi aku tak hipokrit
Nie memang sikap aku
Kalau dia rasa tak selesa
Jangan nak kawan dengan aku
Sebab aku pun tak nak kawan dengan dia
Aku tak kan lupa jeritan dia tu
Suka suki jew nak tengking aku depan orang
Ingat aku takder maruah ker??
Aku tahu lah, dia tu hebat
Aku tahu lah, dia tu terbaik
Tapi jangan lah buat macam tu
Nak sound-sound orang
Kalau tak puashati, cakap face to face
Macam tu baru la profesional
So lepas nie, aku rasa nak mengedik lagi
Biar dia lagi benci dengan aku
Lantak lah, apa aku ader hal
Dia tu mengedik tak pikir pulak??
Aku rasa dia lagi gedik dari aku!!!!
Tapi aku diam jew, tak cakap pape pun
Sebabnya, aku dah anggap dia kawan rapat aku
Tapi aku silap!!!
Dia bukan kawan rapat aku
Dia cuma kawan biasa jew
;(